آندایز یک فرآیند الکتروشیمیایی (Electrochemical process) است که برای افزایش ضخامت لایه اکسیدی که به صورت طبیعی روی سطح فلزات تشکیل میشود، مورد استفاده قرار میگیرد. این فرآیند بر روی فلزاتی مانند تیتانیوم، روی، تنگستن و خصوصاً آلومینیوم انجام میگیرد. اما برای آهن و استیل کربن مفید نیست؛ زیرا این فلزات در حین آندایز، ورقه ورقه میشوند. آندایز کردن باعث تغییر بافت میکروسکوپی سطح و ساختار کریستالی فلز در نزدیکی سطح میشود. لایههای آندی عموماً سخت تر و چسبنده تر از انواع رنگ ها و روکش های فلزی میباشند و هم چنین مقاومت بیشتری در برابر خوردگی و ساییدگی دارند. فرآیند آندایز در یک سلول الکتروشیمیایی انجام میشود. همانطور که میدانید، سلول الکتروشیمیایی متشکل از سه بخش اصلی کاتد، آند و محلول الکترولیت میباشد.
در آندایز، فلز مورد نظر، با درصد خلوص بسیار بالا، به عنوان آند و فلز دیگری، از جمله آلومینیوم، تینانتوم، پلاتین، پلادیم، نیکل، تنگستن و… ، در جایگاه کاتد مینشیند و ماهیت الکترولیت نیز، بسته به نوع لایه اکسیدی و خصوصیات آن (مانند قطر حفرهها، فاصله بین حفرهها و… )، تغییر میکند. لایه اکسید فلز آندایز شده، به وسیله عبور جریان مستقیم از محلول الکترولیت، رشد میکند. قطعه فلز مورد آزمایش، به عنوان آند عمل میکند. جریان، هیدروژن را در کاتد )الکترود منفی( و اکسیژن را در سطح آند )الکترود مثبت( آزاد نموده و منجر به رشد لایه اکسیدی میگردد. جریان متناوب و جریان پالسی را نیز میتوان به کار برد، اما به ندرت از آنها استفاده میشود. با توجه به جنس فلز و الکترولیت مورد استفاده و هم چنین هندسه ساختار، آندایز در ولتاژ های متفاوتی در محدوده 15 تا 195 ولت انجام میگیرد.
